அத்தியாயம் 13 முதலில் சுதாகரித்துக் கொண்டது மணிமாறன் தான். அதற்குள் டாக்டர் நினைவு தப்பி தரையில் விழுந்த பிருந்தாவை கவனிக்கத் தொடங்கியிருந்தாள். எதிர்பாராத அதிர்ச்சியில் பிரஷர் அதிகமாகியிருந்தது அவளுக்கு. நர்சை அழைத்து ஊசி மருந்து கொண்டு வரச் சொன்னாள். வினாடிகளில் நர்ஸ் மருந்தை கொண்டு வர அதை பிருந்தாவின் இடுப்பில் ஏற்றினாள். சில நிமிடங்களில் கண் விழித்தவள் மலங்க மலங்க விழித்தாள். டாக்டர் அவளை பெட்டிற்கு அழைத்துச் செல்ல நர்சிற்கு பணித்தாள். மணிமாறன் பேச்செழாமல் அமர்ந்திருந்தார் […]Read More
பாரதிநீ மட்டும் எப்படி மகாகவி?*இறந்து நூறு ஆண்டுகள் ஆன பிறகும்மறக்க முடியாதமகாகவி நீ. ஏனெனில் அன்று மரித்ததுவெறும் தேகம்தான்இன்றும் சுடர்கிறதுஎழுத்தில்நீ வளர்த்த யாகம்தான். இன்றைய தமிழின்முகம் நீநவீனத் தமிழின்அகம் நீ. எத்தனை ஆண்டுகள் ஆனபோதும் யாரும் மறுக்க முடியாதமகாகவி நீ. பாட்டரசனேஉன் மீசையின் ரசிகன் நான்அது தமிழுக்கு முளைத்த மீசைதமிழன்னையே முறுக்கிவிட்ட மீசை. மகன் மீசை முறுக்குவதைப் பார்த்து தாயே மகிழ்ந்தாள் அப்போது. முண்டாசுக் கவிஞனேஉன் தலைப்பாகைதமிழுக்கு நீ சூட்டியமகுடம் அல்லவா? நீ அணிந்த கோட்டு உன்னைத் […]Read More
‘மனிதர்களை வாசிக்கிறேன்’ எனும் தலைப்பில் வெ.இறையன்பு பேசியது: புத்தகங்கள் அதிகமாக வெளியிடப்படாத காலத்தில் புத்தகம் வாசிக்கும் ஆர்வம் அதிகமிருந்தது. ஆனால், தற்போது அதிகமான நவீன வடிவில், நல்ல கருத்துள்ள புத்தகங்கள் ஏராளமாக வெளியிடப்பட்டும், அதை வாசிப்போர் எண்ணிக்கை குறைந்து உள்ளது. ஆங்கிலப் புத்தகங்களை விஞ்சுகிற அளவுக்கு தமிழில் தரமான அறிவுப்பூர்வமான புத்தகங்கள் வெளியிடப்பட்டு வருகின்றன. ஆகவே தமிழை மட்டும் அறிந்த வாசகர்களின் வாசிப்பு உலகம் கூட விரிவடையும் வகையில் வாய்ப்புகள் பெருகியுள்ளன. ஆனால், இளைஞர்கள் வேலைவாய்ப்புக்கான புத்தகங்களையே […]Read More
வாசிப்பு முக்கியம் பாஸ்!’ – வசந்தபாலன் `இந்த வாழ்வின் ஆகச் சிறந்த கேளிக்கை, கொண்டாட்டம் ஓசையின்றி நடக்கிறது… அதுதான் புத்தக வாசிப்பு!’ – எமர்சன் வாழ்க்கையின் மீதான பற்றுதல்களை புத்தகங்கள்தான் நமக்குத் தருகின்றன. புத்தகங்களை வாசிப்பதை அறிவுஜீவிகள் கொண்டாட்டமாகக் கருதுகின்றனர். வாழ்க்கையின் துயரங்களை, பிரச்னைகளை வாசிப்பதன் வழியாகக் கையாளுகின்றனர். வாழ்க்கையைப் படிப்பதன் வழியாகவும் எழுதுவதன் வழியாகவும் புதுமையை அடைந்துகொண்டே இருக்கின்றனர். அவர்களின் எல்லாமுமாகப் புத்தகங்களே இருக்கின்றன. புத்தகங்கள் வாசிப்பவர்களுக்குப் புதிய உலகங்களையும் தத்துவங்களையும் திறந்துகொண்டே இருக்கின்றன. வாசிப்பின் […]Read More
திரைப்படத்திற்கு அடிமையான சமூகத்தில் கவிதைக்கு உரிய இடம் இல்லை..! கவிஞர் ஈரோடு தமிழன்பன் ஐக்கிய நாடுகள் சபை ஒருவன் ஓர் ஆண்டில் ஏறத்தாழ இரண்டாயிரம் பக்கங்களுக்கு மேல் வாசிப் பவனாக இருக்க வேண்டும் என்று ஓர் அறிக்கையில் தெளிவுபடுத்தியுள்ளது. ஆனால் இந்தியாவைப் பொருத்தவரையில் கடந்த சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வரை 35 பக்கங்களிலிருந்து 40 பக்கங்களுக்கு உள்ளாகத்தான் இருந்தனவே தவிர நாற்பது பக்கங்களைத் தாண்டிப் படிக்கின்ற தொகை மிகவும் குறைவு. “பட்டதாரிகளிடத்திலே கூட படிக்கின்ற ஆசை பட்டுப்போய் […]Read More
அத்தியாயம் – 13 ஹேங்கரிலிருந்து சட்டை மட்டும் அந்தரத்தில் மிதந்து வர துளசி பீதியில் அலறி விட்டாள். அது குளியலறைக்குள் போனதும் கதவு சாத்திக்கொண்டது. துளசி வெளியே ஓடி வந்தாள். “ அம்மா! என் கூட வாயேன். சீக்கிரம் வா.!” அம்மாவை ஏறத்தாழ இழுத்து வந்தாள். வேகமாக சென்று குளியலறை கதவை திறந்தாள். சட்டை அங்கே தொங்கியது. “ யாரும் எடுக்காம இந்த சட்டை தானா வந்தது.” அம்மா நளினி அவளை ஒரு மாதிரி பார்த்தாள். “ […]Read More
அத்தியாயம் – 12 மூன்று நாட்கள் கழிந்திருந்தது.. மாடியிலிருந்து பள்ளிச் சீருடையில் இறங்கி வந்து கொண்டிருந்தாள் ப்ரியா.. அவளை வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் பிருந்தா.. “என்னம்மா அப்படிப் பார்க்கறீங்க?” “என் கண்ணே பட்டுடும் போலிருக்கு, அவ்வளவு அழகு என் ப்ரியாக் குட்டி..” “போங்கம்மா” என்றவள் டைனிங் டேபுள் சென்று காலை உணவை உண்டாள்.. புத்தக மூட்டையை தூக்கியவள்.. “அம்மா போயிட்டு வர்றேன்..” என்று கிளம்பவும்.. காலை பேப்பரை மேய்ந்து கொண்டிருந்த மணிவண்ணன் காதுகளில் […]Read More
அத்தியாயம் -12 காருக்குள் கண்மூடி சரிந்திருந்தாள் அலமேலு. கையில் பழச்சாறை வைத்துக் கொண்டு அருகிலமர்ந்து மெதுமெதுவே புகட்டினாள் நிலவழகி. துளித்துளியாய் இறங்கிய சாறு தொண்டையை நனைத்து உயிரூட்டியது. சின்னுவும் மருதவள்ளியும் கூட ஜூஸ் குடிக்க நந்தன் மனைவிக்காக காத்திருந்தான். அதிர்ச்சியில் வாய் திறக்காமல் அவளே சொல்லட்டுமென காத்திருந்தான். சின்னுவை தூக்கிக் கொண்டு போலிஸ் ஸ்டேஷன் வந்த மருதவள்ளி ஸ்டேஷன் முன்னாலேயேயிருந்த தூங்குமூஞ்சி மரத்தடி நிழலில் நின்றாள்.உள்ளுக்குள்ளே அச்சம் வேர் விட்டது.செவத்தைய்யாவை வீட்டிலிருக்கும்படி சொல்லிவிட்டிருந்தாள். தெரிந்த அக்கா ஒருவருக்கு […]Read More
மரணம் என்னும் மகாநதி… மரணத்தை நினைத்துக் கதறி அழுத 13 வயது சிறுவன் ஒருவன். அப்போது எட்டாம் வகுப்பு படித்துக் கொண்டிந்தான். அந்த ஆண்டு 1979. அவன் கைக்குக் கிடைத்த அந்தத் துண்டுப் பிரசுரம் அவனைக் கலங்க வைத்தது. அது ஒரு மத நிறுவனத்தின் துண்டுப் பிரசுரம். அதன் தலைப்பு: ‘1979ல் உலகம் அழியுமா?’. ஸ்கைலேப் என்கிற நாசா அனுப்பிய செயற்கைக்கோள் பற்றிய செய்தி அது. ஸ்கைலேப் பூமியில் வந்து மோதப் போவதாகவும் அதனால் உலகம் அழியப் […]Read More
சென்னைமனதை நிரப்பும்…வயிற்றை நிரப்பாது முழுக்க முழுக்க எழுத்துத்துறையை நம்பி தற்காலத்தில் பிழைப்பு நடத்த முடியுமா என எழுத்தாளர் லேனா தமிழ்வாணனிடம் பத்திரிகையாளர் கேட்டபோது அவர் கூறியது: எழுத்தாளர் தி.ஜானகிராமன் வானொலியில் இருந்து கொண்டே எழுத்தாளரானவர். எழுத்து என்பது மனதை நிரப்புமே தவிர வயிற்றை நிரப்பாது என்பதே எனது தந்தையின் கருத்தாகவும் இருந்தது. தற்போது தமிழ் எழுத்தாளர்களில் குறிப்பிட்ட பலர் கோடீஸ்வரர்களாக உள்ளனர். எனக்குக்கூட எழுத்தைத் தவிர வேறு எதுவும் தெரியாது. வாழ்க்கையை நன்றாக அமைந்தால் சமூகத்திற்கு அறிவுரை […]Read More
