நிரம்பிய கூடை ——————— நான் வாசனையை சொற்களாக்கிக் கொண்டிருந்தேன் எனது காதலும் அப்படித்தான் என்னை பளுவற்று நறுமணமென மிதக்கச்செய்கிறது உன்னை அழைக்கிறேன் எப்போதுமுள்ள கர்வத்துடன் என்னுடைய மேன்மைகளுக்கு எனது அப்பளுக்கற்ற முழுமைக்கு மின்னல்களுக்கு ஒளி பாய்ச்சிச் செல்கிறாள் தேவதைகளின் ராணி இதோ அண்மையில் நிரம்பிய கூடை காட்டுப் பூவிலிருந்து எடுத்த முத்தம் நீரின் சல சலப்புக் கேட்கும் மேனி ‘அனாகத நாதம்’ தோய்ந்த பாரம்பரியமான பியானோ என் மகத்தான கவிதைகளில் கீர்த்தி மிக்க வரலாறென நீ வீற்றிருக்கலாம் […]Read More
