தமிழுக்கு வணக்கம் ” யாகாவராயினும் நாகாக்க காவாக்கால் சோகாப்பர் சொல்லிழுக்குப் பட்டு”. ஒருவன் எதை காத்திட முடியாவிட்டாலும், நாவையாவது அடக்கி காத்திட வேண்டும். இல்லையேல் அவன் சொன்ன சொல்லே அவன் துன்பத்து காரணமாகிவிடும். இதே பொருளில் பழமொழி நானூறு பாடல். ” பொல்லாததை சொல்லி மறைத்தொழுகும் பேதை தன் சொல்லாலே தன்னை துயர்ப்படுக்கும் – நல்லாய்! மணலூள் முழுகி மறைந்து கிடக்கும் நுணலும் தன் வாயால் கெடும் “. மணலில் மறைந்திருக்கும் தவளையும் தன் குரலைக் காட்டுதலால் […]Read More
அத்தியாயம் – 20 அதே நேரம் நீலாங்கரை ரிசார்ட்டில், “மிஸ்டர் ராஜன்… கையெழுத்தான அந்த அக்ரிமெண்ட் ஃபைலை மத்த ஃபைல்கள் வைக்கும் இடத்தில் வைக்க வேண்டாம்!… கான்ஃபிடென்சியல் ஃபைல்ஸ் வைக்கும் இடத்தில் வெச்சிடுங்க! அதுக்கு முன்னாடி நாலஞ்சு காபீஸ் ஜெராக்ஸ் எடுத்திடுங்க” எம்.டி.ஜோஸ் கட்டளையிட, “இதோ உடனே எடுத்திடறேன் சார்” சொல்லிக் கொண்டே அடுத்த அறையிலிருந்த ஜெராக்ஸ் மெஷினுக்குச் சென்றவர், அதே வேகத்தில் திரும்பி வந்தார். அவர் முகத்தில் பிசாசை நேரில் கண்டது போலொரு பீதி. “என்ன […]Read More
தமிழுக்கு வணக்கம் ” தீயள வன்றித் தெரியான் பெரிதுண்ணின் நோயள வின்றிப் படும்” பசியின் அளவு அறியாமலும், ஆராயாமலும் அதிகம் உண்டானால் நோய்களும் அளவின்றி வரும். இதே பொருளையுடைய முதுமொழியையும் அறிவோம். ” ஆர்கலி உலகத்து மக்கட்கு எல்லாம் உண்டிமெய் யோர்க்கு உறுபிணி எளிது”. அதிகமான உணவை விரும்பி உண்போருக்கு அளவற்ற நோய்கள் உண்டாவது எளிது என்கிறார், முதுமொழிக் காஞ்சியில் மதுரை கூடலூர் கிழார். அளவோடு உண்போம் உடல்நலம் காப்போம் முருகப்பா ஷண்முகம்Read More
அத்தியாயம் – 19 இரவு பதினோரு மணி வாக்கில் ஐன்ஸ்டினின் இருப்பிடத்தை அடைந்ததும், கோபத்தில் கத்தினான் பிரகாஷ். “உன்னை என் கூடக் கூட்டிட்டுப் போனதே வேஸ்ட்!.. அங்க ஏதாச்சும் பிரச்சினை வந்தா… நீ ஏதாவது ஐடியா பண்ணி என்னைக் காப்பத்துவே!ன்னு நினைச்சுத்தான் உன்னைக் கூட்டிட்டுப் போனேன்!… கடைசில அந்த வில்லங்கமான ஒப்பந்தத்துல என்னைக் கையெழுத்துப் போட வெச்சிட்டே,… அதுவும் ஏழு கையெழுத்து…” அவன் ஆவேச அபிநயங்களை புன்னகையோடு பார்த்துக் கொண்டிருந்த ஐன்ஸ்டின் அவன் கோபத்தை மேலும் […]Read More
நிலைகுலைந்து போனாள் சுமா,. இப்படி ஒரு அவலம் . அன்று பெற்றோருக்கு தெரியாமல் காதலில் விழுந்ததற்கு இத்தனை நாள் தண்டனை அனுபவித்தாள். இன்று, அவள் செய்யாத பாவத்திற்கு, இனி என்ன? வாழ வேண்டுமா? சாக வேண்டுமா? இன்னும் ஒரு மணி நேரத்தில் அப்பா அம்மா வருவார்கள். அவர்களிடம் என்ன சொல்ல…இதை எல்லாம் தாங்கும் வயதா அவர்களுக்கு ”என்னால் அவர்களுக்கு எப்போதும் துன்பம் மட்டும் தானா” எனத் தவித்தாள் கல்லூரியில் காதலித்ததே மாபெரும் தவறென குற்ற உணர்வில் தவித்தவள் […]Read More
அத்தியாயம் – 18 நிதானமாக அந்த அறைக்கதவைத் தள்ளிக் கொண்டு உள்ளே நுழைந்தவர்களை ஏ.சி.யின் ஜில்லிப்பு வரவேற்றது. ஓவல் வடிவிலான அந்த மேஜையின் ஒரு மூலையில் அமர்ந்திருந்த சிங்கப்பூர் நிறுவனத்தின் எம்.டி. வெள்ளை நிற வினுசக்ரவர்த்தி போலிருந்தார். அவருக்கு அருகில் பூனை போல் நின்றிருந்தார் லீகல் அட்வைஸர் ராஜன். சற்றுத் தள்ளி அந்த அறையின் ஜன்னலருகே நின்றிருந்த அவர்கள் மூவரும் அர்னால்டு ஸ்குவாஷ்னேக்கர் தம்பிகள் போலிருந்தனர். “சரி… சிங்கப்பூரிலிருந்தே ஜிம் பாய்ஸ்களைக் […]Read More
அத்தியாயம் – 17 ஐன்ஸ்டின் ஆறுமுகத்தின் கண்டுபிடிப்பான ஆமுலண்டரில் ஏறி அவர்களிருவரும் நீலாங்கரை ரிசார்ட்டை அடைந்த போது மணி நாலரை. கேட்டிலிருந்த செக்யூரிட்டியிடம் தங்கள் வரவைப் பற்றி பிரகாஷ் சொல்ல, அவன் இண்ட்ரகாம் மூலம் அந்த லீகல் அட்வைஸரைத் தொடர்பு கொண்டு பேசி விட்டு, “ம்.. அப்படியே நேராப் போயி லெப்ட் […]Read More
அத்தியாயம் – 16 சரியாக இருபத்தைந்து நிமிட ஓட்டத்திற்குப் பிறகு, அந்தப் பழைய கால வீட்டின் முன் டாக்ஸி நின்றது. காரிலிருந்து கீழிறங்கிய பிரகாஷ் நாலாப்புறமும் தேட, “ஹலோ… பிரகாஷ்… மேலே பாருடா” என்ற குரல் கேட்டது. அண்ணாந்து பார்த்தான் பிரகாஷ். அந்தப் பழைய வீட்டின் முதல் தளத்திலிருந்து கையாட்டினான் ஐன்ஸ்டின். டாக்ஸிக்காரனுக்கு பணம் கொடுத்து அனுப்பி விட்டு, காம்பௌண்டிலிருந்த துருப்பிடித்த கேட்டை “கிரீச்”சத்தத்தோடு திறந்து கொண்டு உள்ளே வந்து மேலே போவதற்கான படிக்கட்டுகளைத் தேடினான். அதற்குள் […]Read More
“மைக் மோகனின் கோபம்“ பத்திரிக்கைகளில் சிறுகதை எழுதிக்கொண்டிருந்த எனக்கு, அந்த பத்திரிக்கைகளின் ஆசிரியர் யாரையாவது சந்தித்து ஆசிரியர் குழுவில் வேலை கேட்டால் என்ன என்கிற எண்ணம் எழுந்தது. அதே சமயம் அது சினிமா பத்திரிக்கையாக இருந்தால் மேலும் வசதியாக இருக்கும் என்கிற எண்ணமும் தோன்றியது. அப்படி யார் இருக்கிறார்கள் என யோசித்த போது தராசு ஷ்யாம் அவர்கள் நினைவிற்கு வந்தார். தராசுடன் இணைந்து திரைச்சுவை என ஒரு பத்திரிக்கையும் நடத்திக் கொண்டிருந்தார். வார இதழ். அவரிடம் அப்பாய்ன்ட்மென்ட் […]Read More
‘கண்ணே காஞ்சனா’ என்று ஒரு நாவல். நாதன் என்கிற எழுத்தாளர் எழுதியது. இந்த நாவல் படிக்கையில் ஜெமினிகணேசன் நடித்த அந்நாளையத் திரைப்படம் ஒன்றினைப் பார்க்கும் உணர்வு எனக்குள் எழுந்தது. கதையின் திருப்பங்களும், சொன்ன விதமும் அப்படி. ஆனால் படிக்கும் சுவாரஸ்யத்திற்கு குறைவின்றி விறுவிறுவென்று செல்கிறது. அசோக், காஞ்சனா, கல்பனா, அரவிந்த் ஆகிய நான்கு கதாபாத்திரங்களின் கோணத்தில் அவரவர்கள் சொல்வதாக மாறி மாறி கதை சொல்லப்படுகிறது. அதன் விரிவான சுருக்கம் இங்கே: கண்ணே காஞ்சனா நாதன் அசோக் சென்னையில் […]Read More
