Category :​ரெயின்​போ ​தொடர்கள்

அத்தியாயம் – 11 கடவுள் வாழும் வீடு! இது மழைக்காலம். அதன் காம்ப்ளிமென்டாக பகல் நேரத்திலும் ரீங்காரமிடும் கொசுக்கள், கொசுவர்த்திச் சுருள், லிக்யூடேட்டர் இவற்றுக்கு அடங்காமல் தூங்க விடாமல் துன்புறுத்திக் கொண்டே இருக்கின்றன. அந்த மழைக்காலக் கொசுக்களைக் கூடச் சமாளித்து விடமுடியும். வெயில் காலங்களிலும் கூட பணியிடங்களில் நம் முன் ரீங்காரமிடும் கொசுக்களைத்தான் சமாளிப்பது பெரும்பாடாகி விடுகிறது. ஒவ்வொரு நிறுவனமும் பல்வேறு மனோபாவங்கள் கொண்ட மனிதர்களால் கட்டமைக்கப்பட்டிருக்கின்றன. எனவே எல்லோரிடமும் ஒரே மாதிரியான அணுகுமுறையை எதிர்பார்க்க முடிவதில்லை. […]Read More

அத்தியாயம் – 12 இரவு எட்டு மணிக்கு துவாரகா வீடு திரும்பினான். சமையல் கட்டில் ஆச்சர்யமாக துளசி வேலை பார்த்து கொண்டிருந்தாள். இது உலக அதிசயம். அம்மா இருந்த வரை மாடு போல அம்மா உழைத்து கொண்டிருந்தாள். சமையல்கட்டு பக்கமே துளசி வர மாட்டாள். துளசி சமைத்து, துவாரகா சாப்பிட்டு பல மாதங்கள் ஆகி விட்டன. குடும்ப பணிகள் எதையும் துளசி செய்ய மாட்டாள். இன்று பேரதிசயம். இரவு உணவுக்கான வாசனை வந்து கொண்டிருந்தது. துவாரகா கண்டு […]Read More

அத்தியாயம் 11 மாதம் மூன்று ஓடி மறைந்திருந்தது. எந்த ஒரு திருப்பமும் இன்றி இயல்பாய் ஓடி மறைந்ததிருந்தது அந்த மூன்று மாதங்களும். ப்ரியா தாமரை இலை தண்ணீர் போல் தான் அவளிடம் பழகினாள். பிருந்தா கேட்பதற்கு பதில் கூறுவாள். மற்றபடி அவள் உண்டு அவள் வேலை உண்டு என்றிருப்பாள். பிருந்தாவிடம் பகைமை பாராட்டுவதும் இல்லை உறவு கொண்டாடுவதும் இல்லை. இது மட்டும் பிருந்தாவின் மனதை உறுத்திக் கொண்டிருந்தது. வீட்டிலிருக்கும் தன் கணவனின் மகள் தன்னிடம் நெருங்காமல் தன்னை […]Read More

அத்தியாயம் – 17 “நானும் உங்களோடு வரவா மாமா..?” பனித்துளிகள் விரவியிருக்கும் செண்பகமலராய் தன் முன் அந்த அதிகாலையில் வந்து நின்ற மருமகளை மறுக்கும் எண்ணம் சிறிதளவும் சதுரகிரிக்கு வரவில்லை.. அவர் பார்வை மருமகளின் பின்னால் பார்க்க, உள்ளறை கதவின் பின் மறைந்திருந்த மனோரமாவின் உருவம் தென்பட்டது.. அவரறியாமல் பெருமூச்சொன்று வெளியேறியது.. “வாம்மா.. போகலாம்..” மருமகளுக்கு தலையசைத்து முன்னால் நடந்தார்.. அம்மாவிற்கு கட்டை விரல் உயர்த்திக் காண்பித்து விட்டு தாய்மாமனுடன் நடந்தாள் ஆராத்யா.. “தினமும் இவ்வளவு காலையிலேயே […]Read More

அத்தியாயம் –1O ஆஸ்பிட்டல் வீடு என்று ரன் அடித்து முடிந்து வழமையான வேலைகளுக்குள் வந்து விட்டாலும் வேலை நிமுத்தியது. தீபலஷ்மி குழந்தையுடன் இல்லம் வந்தாகி விட்டது.பத்திய சாப்பாடு குழந்தைக்கான தனி கவனிப்பு வருவோர் போவோர் உபசரிப்பு என்று நிலவழகி சுழன்று கொண்டிருந்தாள். சோபாவில் அமர்ந்து பேப்பரில் முகத்தை மறைத்தபடியே ரகசியமாய் மனைவியைத் தின்றுகொண்டிருந்தான் நந்தன் கண்களால். தாத்தாவும் மாமனாரும்  சேர்ந்தே வந்து உட்கார இருவருக்குமான காபியை கொண்டு வந்தாள் நிலா. அபய்யும் ஜாகிங் முடித்து  வர கணவனுக்கும் […]Read More

“சாய்ந்து கொள்ள ஒரு தோள் வேண்டும்” ‘விழிகள் விண்மீன்களை வருடினாலும் விரல்கள் என்னவோ ஜன்னல் கம்பிகளோடுதான்’ –  இது முதிர்கன்னியைப் பற்றி எழுதப்பட்ட ஓர் ஈரக் கவிதை. முதிர்கன்னிகள் மட்டுமல்ல, முதிர்கண்ணர்களின் கதைகளும் ஈரம் ததும்பக் கூடியவையே. அக்கா, தங்கைகளின் திருமணம் தள்ளிப் போவதே பெரும்பாலான தாமதத் திருமணங்களுக்குக் காரணமாக இருந்தாலும், இன்னும் பல்வேறு  சமூகக் காரணங்களும் திருமணத்தைத் தள்ளிப் போட வைக்கின்றன.  நான் பார்த்த, நண்பர்களின் மூலம் கேள்விப்பட்ட முதிர்கண்ணர்களின் நெகிழ்ச்சிக் கதைகளைப் பார்ப்போமா? மழை […]Read More

அத்தியாயம் – 06 அத்தியாயத் தலைப்பு : பசுமை நிறைந்த நினைவுகளே தலைப்பு உபயம் : அகிலன் கண்ணன் நண்பர்களைச் சந்திக்கும் எந்த வாய்ப்பையும் என் கணவர் நழுவ விட்டதே இல்லை. திருமணத்துக்கு முன்பே எங்கள் இருவருக்குமே தனித்தனியாக நட்பு வட்டம் மா-வட்டம்தான். இப்போதாவது முகநூல் என்ற ஒன்று நண்பர்கள் சேர உதவியாக உள்ளது. எண்பதுகளில் அப்படி ஏதும் கிடையாது. (பேனா நட்பு என்ற ஒன்று உண்டு. எனக்கு நிறையப் பேனா நண்பர்கள் உண்டு. அந்தக் கதையை […]Read More

அத்தியாயம் – 11 காஞ்சனா, துளசியை காரில் அழைத்து வந்தாள். ஒரு மணி நேரமாக கார் பயணம். திருத்தணி கடந்து உள் முகமான ஒற்றையடி பாதை போல குறுகலான சாலையில் கார் பயணித்தது. துளசிக்கு கார் ஆடிய ஆட்டத்தில் இடுப்பு எலும்புகள் விட்டுப்போனது. “அந்த மந்திர வாதிக்கு முன் பணமா தர அம்பதாயிரம் வச்சுக்கோ.!” “எதுக்கு அத்தனை பணம்?” “அவன் தர்ற வசிய மருந்துல மற்ற பெண்களை உன் புருஷன் திரும்பிக்கூட பாக்காம, உன்னையே காலம் முழுக்க […]Read More

அத்தியாயம் – 10 கட்டிலில் வெட்கம் முகத்தில் கோட்டடிக்க அமர்ந்திருந்தாள் பிருந்தா.. தலைகுனிந்திருந்தவள் முகம் நிமிர்த்திக் கேட்டார் மணிமாறன், “நான் வயசானவன் இல்லையே?” செல்லமாக அவர் மார்பில் குத்தியவள், அவர் மார்பில் சாய்ந்தாள். மணிவண்ணன் பேசினார்.. “பிருந்தா நாம இப்ப ஒரு முக்கியமான விஷயம் பேசணும்..” “பேசுங்க கேட்கறேன்..” “நம்ம தாம்பத்யம் இங்க தொடங்குது.. நமக்குள்ள தாம்பத்யம் உண்டு ஆனா நமக்கு குழந்தை வேண்டாம்..” அதிர்ந்தவள் தன்னையறியாமல் எழுந்துவிட்டாள்.. “என்னங்க சொல்லுறீங்க?” “ஆமாம் பிருந்தா, நமக்கு இனி […]Read More

அத்தியாயம் –17 இரவு எட்டரை மணி. கோவை செல்லும் பஸ்ஸில் தான் அழைத்து வந்த மாணவ, மாணவிகளுடன் அமர்ந்திருந்தான் அசோக். நிதானமாய் பஸ்ஸிற்குள் நுழைந்த ரூபா, நேரே அசோக்கின் அருகில் வந்து,  அவனருகில் அமர்ந்திருந்த மாணவியை எழுப்பி, “காவ்யா… நீ போய் சீட் நெம்பர் இருபதில் உட்காரு… நான் சார் கிட்டக் கொஞ்சம் பேசணும்” என்றாள். “ஓ.கே. மேடம்” உடனே எழுந்து சென்றாள் அம்மாணவி. சில நிமிடங்களிலேயே பஸ் புறப்பட்டது. “என்ன அசோக்.. வைசாலியை மீட் பண்ணிப் […]Read More